پیشنهادی به بهانه انتخاب روزی به نام «روز سمنان»
بشر پیش از آن که به فکر تعیین مرز و حدود جغرافیایی محل زندگی خود باشد، به فکر زبانِ محاوره‌ایِ خود بود. قرن‌ها و نسل‌ها گذشت تا این زبان به شکل امروزیِ خود درآمده است. امّا مرزهای جغرافیایی هر قومی در طول زمان دستخوش اتفاقات و تغییراتی بوده است.
به خاطر دارم شهرستان سمنان، روزی جزء استان دوم کشور( استان مازندران) بود و در آغاز سال 1340 خورشیدی، به پیروی از سنّت تاریخی، و طبق تصویبنامه هیئت وزیران وقت، ایالت کومش(سمنان، سرخه، دامغان، شاهرود، بسطام) و جنوب طبرستان یعنی شهمیرزاد و سنگسر و نقاط تابعه آنها، از نظر تقسیمات کشوری به نام(فرمانداریکل سمنان)، نام گذاری و مرکز حکومت آن (شهرستان سمنان) تعیین و مستقر گردید. و در تاریخ ششم دی ماه یکهزار و سیصد و پنجاه و پنج خورشیدی(1355/10/06) طبق تصمیم دولت وقت با اضافه شدن دماوند، فیروز کوه، گرمسار و ورامین، (فرمانداریکل سمنان)، به (استان سمنان) تبدیل و مرکز آن نیز همچنان (شهرستان سمنان) باقی ماند. البته بعداً طبق تصمیم هیئت دولت و در تقسیمات جدید کشوری، شهرهای دماوند و فیروزکوه و ورامین، از استان سمنان جدا گردیدند.
بنابراین، محدوده جغرافیائی هر قومی به هردلیلی ممکن است دستخوش تغییراتی بشود ولی زبان آن قوم تغییر نخواهد کرد. کما این که زبان فارسی پس از تسلط اعراب بر ایران، با همّت حکومت صفّاریان و تلاش رادمردی چون حکیم ابوالقاسم فردوسی و سایر رادمردان، تغییر نکرد و در ایران فرهنگی پایدار ماند که امروز باعث افتخار ما ایرانیان است. مردم ساکن در ایالت کومش، که یکی از ایالت‌های باستانی ایران است، دارای زبانها و گویش‌های متعددی بودند که یکی از قدیمی ترین آنها (زبان سمنانی) است که صحبت کردن به این زبان طی قرون متمادی بین مردم سمنان جاری و ساری بوده است.
در سالهای اخیر برای حفظ زبان و فرهنگِ غنیِ نهفته در زبان سمنانی و به منظور ثبت ملی آن، توسط اداره میراث فرهنگی سمنان تلاش فراوانی صورت گرفته تا این که در تاریخ سی‌ام دی ماه یکهزار و سیصد و نو و چهار (1394/10/30) این امر تحقق پیدا کرد و توسط سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور، و در اجرای مفاد ماده 12 کنوانسیون بین‌المللی حفظ میراث فرهنگی ناملموس، زبان سمنانی، با گستره موضوع فرهنگی ناملموس، به شماره 1114 در فهرست میراث فرهنگی ناملموس ثبت گردید.
با توجه به این مقدمه کوتاه، پیشنهاد می گردد که روز ( سی‌ام دی ماه) که روز ثبت ملی زبان سمنانی است و این زبان هویّتِ مردمِ سمنان و همه آنهایی که خود را سمنانی میدانند، می‌باشد، و هیچگونه معارضی هم ندارد به عنوان «روز سمنان» برگزیده و به همین مناسبت به عنوان یک همشهریِ علاقه‌مند به شهر و مردم و فرهنگ سمنان، از مسئولین شهری و استانی و کشوری استدعا می کنم که با این روز به نام (روز سمنان) موافقت تا در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران ثبت گردد.
گویشور و پژوهشگر فرهنگ و زبان سمنانی
ذبیح‌الله وزیری «وزیری سمنانی»
97/09/24
