آیت‌الله محمدرضا فیض سرخه‌ای؛ عالمی که مسجد سنگر تعلیم و تربیتش شد.
آیت الله سرخه‌ای سالها در مسجدسلطانی سمنان به تعليم و تربيت طالبان علم و معرفت پرداخت و جويندگان راه معرفت را روشنی بخشيد.
به گزارش خبرنگار مسجد و کانون های مساجد خبرگزاری شبستان آيت الله شيخ محمّدرضا فيض سرخه‌ای در شعبان‌المعظّم سال 1299 هجری قمری در سرخه پای به عرصه وجود نهاد. وی از محضر بزرگان شهر بويژه حضرت آيت‌الله عباسعلی ارسطو بهره می‌برد، از همان دوران كودكی در محضر مدرّسان و علمای سرخه به تلمّذ پرداخته، با استعدادی سرشار و علاقه‌ای وافر، به تحصيل علوم و معارف مشغول شد.
آيت الله فيض در نجف اشرف، در مدرسه صدر، حجره‌ای اختيار و رحل اقامت افكند. چند روزی بر سر درس تعدادی از علما حاضر شد؛ امّا هيچ كدام مورد قبول طبع و نظر بلند او واقع نگردید، تا اينكه روزی فردی، استاد سيد محسن حسينی كوه كمره‌ای را به شيخ معرفی می‌كند.
وی در مسجد پشت خندق سرخه، به تدريس و تعليم و تربيت مشغول شد و حدود هشتاد تن از طلّاب از جمله رجائی سرخه‌ای، شيخ محمّد اختری و ملاحسينعلی از محضر درس ايشان بهره مند می‌شدند.
وی بسياری از امور مردم رسيدگی می‌كرد و در اختلافات و دعاوی، تقسيم ارث، رسيدگی به موقوفات، جاری کردن صيغه عقد، پاسخ گويی به مشكلات و مسائل شرعی و فقهی، مساعدت در انجام خدمات اجتماعی و رفاهی در شهر پناهگاه و ملجأ مردم بود.
علمای آگاه، همواره در برابر ظلم و ستم ستمگران، زبان گويای مردم مظلوم بوده‌اند و وجود علمای راستين، برای آنان كه به فكر سلطه‌گری بر مردم بوده‌اند، قابل تحمّل نبوده است. در سرخه آن روزگاران نيز عده‌ای از متمكنّين و افراد جاهل و سلطه‌جوی شهر، وجود آيت‌الله فيض را به زيان منافع خويش می‌ديدند، با آزار و اذيت فراوان و تهمت‌های ناروا، او را آماج حملات خويش قرار دادند و وی سرانجام در سال1320 هجری شمسی، سرخه را ترك گفت و تا پايان عمر خويش در سمنان اقامت کرد.
وی به واسطه علاقه زياد به امر تعليم و تربيت تا سال1332 هجری شمسی در مسجد سلطانی سمنان (امام) حلقه درس تشكيل داد و به تعليم و تربيت طالبان علم و معرفت پرداخت. او در سال‌های آخر عمر كه به سبب ضعف جسمی و كهولت سن، توان رفتن به مسجد را نداشت، در منزل خويش، چون شمعی فروزان، به جويندگان راه معرفت روشنی می‌بخشيد.
از شاگردان او می‌توان، سيداسماعيل قريشی، ملاغلامحسين هراتی، شيخ عباسعلی اختری، سيدمحمد شجاع، فضل‌الله تدين، شيخ فضل‌الله محقق، سيد محمدتقی شريعت پناهی، سيد كاظم شريعت پناهی را نام برد.
این فقیه برجسته در سال 1380 هجری قمری به دیدار باقی شتافت و در جوار امامزاده یحیی (ع) در سمنان مدفون گشت.
ذبیح الله وزیری (وزیری سمنانی)
